Ιοί; Κύτταρα ή όχι;
Οι ιοί δεν έχουν μεμβράνη όπως όλα τα άλλα κύτταρα και βασίζονται σε κύτταρα ξενιστές για να επιβιώσουν. Οι ιοί μπορούν να θεωρηθούν ως υποκυτταρικά παράσιτα που μολύνουν ζωντανά κύτταρα και στη συνέχεια αναλαμβάνουν τις μεταβολικές διεργασίες του κυττάρου για να παράγουν περισσότερους ιούς. Οι ιοί δεν είναι κύτταρα, αλλά περιέχουν ουσίες που βρίσκονται χαρακτηριστικά μόνο σε ζωντανά κύτταρα.
Ο ιός δεν είναι ζωντανός οργανισμός. Είναι απλώς ένα πρωτεϊνικό κουτί που περιέχει μια μικροσκοπική αλυσίδα νουκλεϊκού οξέος – μια ουσία που βρίσκεται στους πυρήνες των ζωντανών κυττάρων. Οι ιοί υπάρχουν σε διάφορα σχήματα και μεγέθη και είναι τόσο μικροί ώστε να είναι ορατοί μόνο με ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.
Μεταξύ των πολλών ασθενειών που προκαλούνται από ιούς είναι η ευλογιά, η πολιομυελίτιδα, η γρίπη, η ανεμοβλογιά, η ιλαρά και τα κρυολογήματα.
Ιατρικά, οι λοιμώξεις από ιούς είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία χρησιμότητα εναντίον τους. Η ανοσοποίηση είναι συχνά η μόνη άμυνα κατά των σοβαρών ιογενών ασθενειών.
Τα στάδια που εμπλέκονται με την “εισβολή” του ιού στο κύτταρο του ξενιστή είναι τα εξής:
- Το σωματίδιο του ιού προσκολλάται σε ένα κατάλληλο κύτταρο ξενιστή. Εισάγει το νουκλεϊκό του οξύ στο κύτταρο.
- Το νουκλεϊκό οξύ αναλαμβάνει τον έλεγχο του κυττάρου ξενιστή. Το κύτταρο σταματά τις δικές του δραστηριότητες και αρχίζει να παράγει μόνο πρωτεϊνικά περιβλήματα του ιού και νουκλεϊκά οξέα.
- Τα πρωτεϊνικά περιβλήματα και τα νουκλεϊκά οξέα ενώνονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν εκατοντάδες τέλεια αντίγραφα του αρχικού ιού μέσα στο κύτταρο.
- Περίπου τριάντα λεπτά μετά τη μόλυνση το κύτταρο ξενιστής μπορεί να ανοίξει και να απελευθερώσει τα νέα σωματίδια του ιού.
