Η θυρεοειδίτιδα είναι φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα. Ο όρος θυρεοειδίτιδα περιλαμβάνει ποικιλία παθολογικών καταστάσεων με διαφορετικές κλινικές εικόνες και συμπτώματα, οι οποίες έχουν κοινό σημείο την φλεγμονώδη αντίδραση του θυρεοειδή αδένα

Η υποξεία θυρεοειδίτιδα παρουσιάζεται συνήθως τους καλοκαιρινούς μήνες. Το σύνηθες σύμπτωμα της υποξείας θυρεοειδίτιδας είναι πόνος και ευαισθησία του θυρεοειδούς, που παρατηρείται τουλάχιστον στο 90% των ασθενών. Η ένταση του θυρεοειδικού πόνου ποικίλει από ήπια σε σοβαρή. Ίσως αισθανθείτε μια ασαφή ενόχληση στο κατώτερο τμήμα της πρόσθιας πλευράς του λαιμού σας, που χειροτερεύει όταν καταπίνετε ή γυρίζετε το κεφάλι σας από τη μία πλευρά στην άλλη. Ίσως παρατηρήσετε ότι ο θυρεοειδής σας είναι μαλακός ή και επώδυνος στην αφή όταν πιέζετε τα δάκτυλά σας πάνω από την περιοχή του θυρεοειδούς. Ο πυρετός φθάνει πολλές φορές έως 40ο και συνοδεύεται από νυκτερινούς ιδρώτες, γενική καταβολή, αδυναμία, και πόνους στα κόκκαλα. Στην κλινική εξέταση ο αδένας ψηλαφάται διογκωμένος, από τη μία ή και τις δύο πλευρές, είναι δε τόσο ευαίσθητος ώστε ο ασθενής να μην ανέχεται ούτε απλή ψηλάφηση.

Η σιωπηλή (silent) θυρεοειδίτιδα χαρακτηρίζεται από παροδικό υπερθυρεοειδισμό που ακολουθείται από υποθυρεοειδισμό. Είναι παρόμοια με την υποξεία θυρεοειδίτιδα, δε συνοδεύεται όμως από πόνους, νυκτερινούς ιδρώτες, γενική καταβολή, αδυναμία, και πόνους στα κόκκαλα και έχει ολοφάνερα διαφορετικό αίτιο.
Από όλους τους ασθενείς το ένα τρίτο θα παρουσιάσει και τις δύο φάσεις, το ένα τρίτο θα παρουσιάσει μόνο την υπερθυρεοειδική και το άλλο τρίτο μόνο την υποθυρεοειδική φάση.

Η αφανής θυρεοειδίτιδα είναι πάντα αυτοπεριοριζόμενη με την υπερθυρεοειδική φάση να επιμένει για ένα με τρεις μήνες. Συνήθως στο 80% αποκαθίσταται στη συνέχεια η φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία ή εξελίσσεται στο 20% σε υποθυρεοειδισμό.
Στην αφανή θυρεοειδίτιδα, πρώτα θα εμφανιστούν συμπτώματα ήπιου υπερθυρεοειδισμού. Μπορεί να παρατηρήσουμε πιο γρήγορο παλμό της καρδιάς, ελαφριά νευρικότητα, αίσθημα υπερκινητικότητας, μερική απώλεια βάρους και αυξημένη εφίδρωση. Ο θυρεοειδής αδένας θα είναι μέτρια διογκωμένος. Χρειάζεται ετήσιος έλεγχος ώστε η θεραπεία με Τ4 να ξεκινήσει οποιοδήποτε παρουσιαστεί υποθυρεοειδισμός.

Η επιλόχεια θυρεοειδίτιδα παρουσιάζεται 3-6 μήνες μετά το τοκετό. Τα συμπτώματα η πορεία και η θεραπεία είναι αντίστοιχες της αφανούς θυρεοειδίτιδας. Το τι την προκαλεί δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί.

Η αυτοάνοσος θυρεοειδίτιδα HASHIMOTO  ή λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα είναι η πιο συχνή θυρεοειδίτιδα. Σε αυτή την περίπτωση ο οργανισμός αντιλαμβάνεται από λάθος ότι πρέπει να απορρίψει-αποβάλλει τον θυρεοειδή αδένα, με τον ίδιο τρόπο που θα προσπαθούσε να αποβάλλει ένα μεταμοσχευμένο νεφρό ή μια καρδιά μετά από μεταμόσχευση. Σε αυτή την περίπτωση το ανοσολογικό σύστημα του οργανισμού, συνήθως λόγω κληρονομικότητας, φτιάχνει αντισώματα για να καταπολεμήσει το θυρεοειδή. Αυτό με τον καιρό μπορεί να οδηγήσει σε υπολειτουργία του αδένα και να χρειαστεί θεραπεία.